Reżyseria: Soumik Sen 
Występują: Madhuri Dixit, Juhi Chawla
 Premiera: 27 lutego 
Czas trwania: 140 minut
 Język: hindi

Młodość to niezwykle uprzywilejowany wiek. Ludzie w tym okresie muszą się wyszaleć, poczuć smak wolności oraz zabawy, bowiem po wkroczeniu w dorosłość priorytety się zmieniają.  Przez większość społeczeństwa (jak nie całe) jest to akceptowalne, bo jak nie teraz, to kiedy…? Życie człowieka ma swoje etapy. Narodziny, dzieciństwo, szkoła początkowa, szkoła średnia, studia. Po studiach praca, jeśli ma się pracę, myśli się o założeniu rodziny, wzięciu kredytu i bujaniu się z nim przez następne 30 lat. Macie prawo napisać mi w komentarzu, że generalizuję i w sumie to tak jest. Bardzo upraszczam ten obraz, jednak na podstawie czegoś go sobie wykreowałam. Obserwuję co się dzieje, czytam prasę, oglądam wiadomości, słucham moich znajomych – po prostu wyrabiam sobie opinie, dochodząc do wniosku, że właśnie tak wygląda życie przeciętnego Kowalskiego, a nawet i Kulczyka. Normalne, proste marzenia o rodzinie i stabilizacji. Spoko – co kto lubi!

Magiczne sztuczki, czary , zaklęcia i uroki. Ludzie od wieków mają w sobie potrzebę zgłębiania pewnych rzeczy, doświadczania nowych zjawisk za pomocą zmysłów. Większość z nich traktuje magię jak zwykłą rozrywkę, ociekającą trochę banałem. Już od dziecka buduje się w jednostce obraz magika, wyciągającego królika z kapelusza. To chyba najpopularniejszy stereotyp w tym 'zawodzie’. Ci, którzy siedzą w temacie bardziej, bądź z czystej ciekawości lubią od czasu do czasu zerknąć na magiczne wybryki najlepszych z najlepszych, wiedzą, że magia, jaką oni uprawiają przewyższa tę cyrkową.  Popularnie zwykło dzielić się magię na białą oraz czarną, co ma ogromny wydźwięk w obecnej popkulturze. Harry Potter, Władca Pierścieni, w literaturze klasycznej Mistrz i Małgorzata Bułhakowa, a z rodzimego podwórka Wiedźmin Andrzeja Sapkowskiego. Tak wyliczać można jeszcze długo, bowiem temat magii w szeroko pojętej kulturze stanowi spory materiał badawczy dla tego, kto zechce się nim zająć (ktoś przypadkiem nie stoi przed wyborem tematu pracy dyplomowej?  ). Z magią w kinie hindi miałam już do czynienia, chociażby przy Guzaarish. W przypadku Ek Thi Daayan widz nie tylko obcuje z praktykami czynionymi przez sztukmistrza. Coś co z pozoru wygląda niewinnie i sprawia wrażenie przedniej zabawy, w rzeczywistości ma głębszą przyczynę. Szukać jej wypadałoby raczej w magii, gdzie pierwsze skrzypce grają siły zła – demony, diabły i czarownice.

Reżyseria: Ayan Mukherji
Występują: Deepika Padukone, Ranbir Kapoor, Aditya Roy Kapur, Kalki Koechlin
Premiera: 31 maja
Czas trwania: 159 minut
Język: hindi

Mnóstwo fanów pary Ranbir-Deepika oszalało na punkcie Yeh Jawaani Hai Deewani. Po pięciu latach od wydania Bachna Ae Haseeno aktorzy znów pojawili się na wspólnym planie filmowym, zaś widzowie byli pewni, że ponownie ujrzą tę niesamowitą chemię. Bo czego jak czego, ale tej dwójce tego odmówić nie można. Ten film jest jednym z tych, na które czekałam, ale kiedy mogłam już go obejrzeć zwlekałam. Wokół tej produkcji było bardzo głośno, większość ją wychwalała,  w niektórych komentarzach można było przeczytać, że film jest genialny (?), w dodatku pojawiło się 9 nominacji do Filmfare. Obejrzałam i na koniec zadałam sobie pytanie: oni tak na serio? Przecież tu nie ma się czym zachwycać…

Chalo Dilli (2011)

Reżyseria: Sanjay Leela Bhansali 
Występują: Deepika Padukone, Ranveer Singh
Premiera: 15 października  
Czas trwania: 155 minut 
Język: hindi

Dwa klany o bogatej tradycji i historii. Równie wpływowe, co niebezpieczne. Między nimi nienawiść, z dnia na dzień, coraz bardziej, zyskująca na sile oraz wzajemna miłość przyszłych następców, która doprowadzi do tragicznych wydarzeń. Znane? Jasne, że znane. William Szekspir razem ze swoim dramatem Romeo i Julia podbił nie jedno serce. Aczkolwiek tylu ilu wielbicieli tej historii, tylu i sceptyków. Osobiście nie lubię owej, wzruszającej oraz niezwykle irytującej, sztuki. To jednak mało istotne … Losy kochanków stanowiły, stanowią i zapewne dalej będą stanowić, dużą inspirację dla reżyserów. Bowiem każdy reżyser może posiadać inny pomysł na zrealizowanie opowieści, wysnutej przez angielskiego poetę i dramaturga. Na moje oko Sanjay Leela Bhansali zaczerpnął jedynie zarys fabuły, dodając od siebie elementy charakterystyczne dla swojej twórczości filmowej.

Reżyseria: Anurag Basu
Występują: Ranbir Kapoor, Priyanka Chopra, Ileana D’Cruz
Premiera: 14 września
Czas trwania: 150 minut
Język: hindi

Barfi! to film, z którym jakoś nie było mi po drodze, przez dłuższy czas. Nie wiem właściwie czemu. Przecież zarówno Ranbira, jak i Priyankę cenię za ich dotychczasowe osiągnięcia. Co więcej – bardzo ich lubię. Być może wynikało to z tego, że jest to produkcja wielokrotnie nagradzana, nominowana do wielu prestiżowych nagród. A wiadomo: są nagrody (nie tylko Filmfare), czyli film (nie zawsze) wymaga od widza innego rodzaju wrażliwości, pewnej dojrzałości i zrozumienia. Anurag Basu za tę produkcję zebrał cztery nominacje oraz dwanaście nagród. Bez wątpienia wynik imponujący, w dodatku cieszący fanów reżysera, bowiem jego poprzedni projekt (przyp. Kites) okazał się klapą, mimo głośnych nazwisk w obsadzie.

Siddharth Mehra to, odnoszący sukcesy, oficer policji. Mężczyzna przeżywa trudne chwile, w swoim życiu osobistym. Opuszczony przez żonę, która rzuciła dla niego pracę w policji, cierpi z powodu straty ich nienarodzonego dziecka. Pocieszenie znajduje w ramionach pięknej Anny. Kobieta po jakimś czasie zachodzi w ciążę i dowiaduje się, że choruje na raka. Pieniądze na drogą terapię zdobywa Siddharth, zabierając je z policyjnego sejfu. Wdzięczna kobieta przepisuje na niego swoją polisę ubezpieczeniową. Zaraz po przekazaniu pieniędzy w domu Anny dochodzi do pożaru. Policja znajduje zwłoki mężczyzny i kobiety. Sprawę prowadzi Sonia Mehra – żona Siddhartha.

Reżyseria: Suhail Tatari
Występują: Kay Kay Menon, Arjun Mathur, Paoli Dam, Vishakha Singh, Tisca Chopra
Premiera: 14 czerwca
Czas trwania: 129 minut
Język: hindi

Zostaliśmy lekarzami, aby chronić ludzkie życie, nie prowadzić biznes. Naszą pracą jest łagodzenie bólu, a nie niesienie cierpienia. Matka Ankura zapytała dzisiaj Boga, dlaczego to ją spotkało. Nie wie, że to nie wina Boga, lecz tego, który próbował nim być. Ten cytat to kwestia jednego z bohaterów dzisiejszego filmu. Pada, prawie, w połowie i w tych kilku zdaniach traktuje o tym, o czym jest ta opowieść.