„Przyjaciele i spółka”, czyli jak zarobić grube pieniądze w szybkim czasie, aczkolwiek mało uczciwie. Sam pomysł na fabułę mnie nie powalił. Wręcz przeciwnie – bohater wkraczający w dorosłe życie stoi na rozdrożu i musi wybrać – spełniać oczekiwania innych wobec niego, czy podążać za własnymi marzeniami. Odpowiedź jest jasna. Jedynie sposób osiągnięcia budzi spore wątpliwości. Tak ogólnie to film jest dość sympatyczny, przyzwoicie zagrany (choć Anushka wyjątkowo mnie tutaj męczyła) z dobrą muzyką („Fakeera” – moja ulubione ;)) Mamy chwilę napięcia, chwilę dramaturgii i chwilę dezorientacji … Przez cały film próbowałam sobie wytłumaczyć jak oni zarabiają na tym szemranym biznesie z prawym i lewym butem, a później rękawiczkami. Czy mi się udało. Nic a nic. Mimo to uważam BC za produkcję wartą zainteresowania, ze względu na dość wiarygodnie ukazaną przemianę głównego bohatera.

W dalszej chwili nie mam czasu na napisanie niczego dłuższego, jednak mam nadzieję, że w tym tygodniu to się zmieni. Wszystko zaczyna się układać w całość i ogarniam, a przynajmniej usilnie się staram, swoje sprawy. Niemniej, aby nie wiało na blogu pustką, ewentualnie samymi screenami, postanowiłam przedstawić Wam opinie na temat filmów, które obejrzałam w przeciągu czerwca – sierpnia, a którym z różnych powodów nie poświęcę oddzielnej notki. Myślę, że pomysł się spodoba, a cykl się przyjmie 😉

Sooooo … zaczynamy!

Reżyseria: Rajshree Ojra
Występują: Sonam Kapoor, Abhay Deol, Lisa Haydon, Amrita Puri
Premiera: 15 sierpnia
Czas trwania: 126 minut
Język: hindi

Dalszy ciąg przypominania sobie wybranych pozycji DVD z mojej (nieskromnie przyznam, imponującej kolekcji)! Tym razem mój wybór powtórki padł na Blue. Obraz widziany lata temu, przeciętnie wydany i w gwiazdorskiej obsadzie. Nie mam miłych wspomnień w związku z nim. Mimo to poczułam silną potrzebę powrotu i ponownego spotkania z bohaterami.

Zbieram się do napisania czegokolwiek o filmie Davida Dhawan’a już o dłuższego czasu. Dlaczego? Wcześniej nie było kiedy, teraz  w sumie też za bardzo nie ma, ale chcę o nim coś skrobnąć, nim wszystko, co ważne wywietrzeje mi z głowy. A warto! Oj i to jak! Bo większego gniota to od dawna nie oglądałam, a też i o takim na blogu jak dotąd nie pisałam.

Komedia jest takim gatunkiem filmowym, który ma gwarantować dobrą zabawę oraz  sporą dawkę humoru. Przy czym film niekoniecznie musi być na wysokim poziomie (np. parodia Zmierzchu). Ważne, aby podczas seansu śmiech widza rozbrzmiewał w całym pomieszczeniu. Jeśli komedia ma dobry scenariusz, porywające dialogi i dobra obsadę to sobie poradzi i zyska dobre recenzje. Ajab Premi Ki Ghazab Kahani również jest komedią. I to komedią nie byle jaką, bo z gwiazdami w rolach głównych.

Reżyseria: Kodi Ramakrishna

Występują: Anushka Shetty, Sonu Sood,

Premiera: 16 stycznia

Czas trwania: 126 minut

Język: telugu

Dawno nie było nic telugowego, tylko ciągle to hindi i hindi. Zatem na dzisiaj przygotowałam recenzję tollywodzkiej megaprodukcji z Anushką Shetty w roli głównej, czyli Arundhati. Kto interesuje się tym, co w trawie piszczy i stara się być na bieżąco z planami twórców z Mumbaiu, słyszał na pewno o chęci nakręcenia remaku tego filmu. Kogo byście widzieli w roli silnej księżniczki. Przez pewien czas podawano informację według której odtwórczynią Arundhati miałaby być Kareena Kapoor. Sama nie wiem kogo widziałabym w tej kreacji. Może sama Anushka pokusiłaby się o powtórzenie występu z 2009 roku …? Poczekamy, zobaczymy. Arundhati miała swoją premierę trzy lata temu. Film został dobrze przyjęty zarówno przez krytyków, jak i samych widzów. W dużej mierze ze względu na efekty specjalne, które dla widza z Zachodu takie specjalne wcale nie są.