Reżyseria: Aanand L. Rai
Występują: Shah Rukh Khan, Anushka Sharma, Katrina Kaif
Premiera: 21 grudnia
Czas trwania: 164 minuty
Język: hindi

Aanand L. Rai ma na swojej liście reżyserskich dokonań sześć pozycji. Wyreżyserował między innymi: Strangers (2007), Thodi Life Thoda Magic (2008), Tanu Weds Manu (2011), Raanjhanaa (2013) oraz Tanu Weds Manu Returns (2015). Po trzech latach pojawił się Zero, który jest ostatnim i najbardziej chyba wyczekiwanym filmem przez wierne grono fanów Shah Ruh Khana. Grono ślepo wpatrzone w aktora, które śmiem twierdzić, z filmu na film, coraz bardziej się zawęża. Przypuszczam, że dojdzie do tego i po obejrzeniu  tej najnowszej propozycji. Jak długo bowiem można znosić chybione wybory, robienie z siebie durnia i wieczne ślizganie się na statusie gwiazdy. Nie sztuką jest nakręcić film przy udziale popularnej obsady. Sztuką jest chwycić widownię za serce, rozbawić inteligentnym żartem oraz zmusić do jakiejś pogłębionej refleksji. Dobry film ma do siebie to, że chce się do niego w końcu wrócić. Z Zero natomiast jest ten problem, że chce się go rychło wyrzucić z pamięci.

Reżyseria: Imtiaz Ali
Występują: Anushka Sharma, Shah Rukh Khan
Premiera: 4 sierpnia
Czas trwania: 144 minuty
Język: hindi

Ludzie poruszają się po wytyczonych przez los albo przeznaczenie – obojętnie jak to nazwać – trasach. Na mgnienie oka krzyżują się one z naszymi i idą dalej. Bardziej niż rzadko i tylko nieliczni zostają na dłużej i chcą iść naszymi trasami. Zdarzają, się jednak i tacy, którzy zaistnieją wystarczająco długo, aby chciało się ich zatrzymać. Cytat ten z powieści Samotność w sieci Janusza Leona Wiśniewskiego stanowi, w moim odczuciu, naiwne podsumowanie dzisiejszego filmu. Sam Imtiaz Ali miewał lepsze i zdecydowanie gorsze produkcje. Chętnie stosuje w swych historiach nieco oklepany, choć nieustannie popularny motyw drogi. W centrum uwagi widza znajdują się poszukiwania upragnionej wolności , prowadzone przez ekscentrycznego bohatera. Na drodze, którą ten będzie przemierzał stają równie oryginalne osobowości. Natomiast zakończenie ma wzruszać (a najlepiej wyciskać łzy) oraz nieść wartościowe przesłanie. Ogólnie pomysł na tego rodzaju kino nie jest zły. Mamy bowiem sprawdzoną ideę, którą publika będzie skłonna kupić. O ile jego realizacja merytoryczna (na techniczną można przymknąć oko) nie będzie kuleć.

Reżyseria: Gauri Shinde
Występują: ShahRukh Khan, Alia Bhatt, Kunal Kapoor,
Premiera: 25 listopada
Czas trwania: 150 minut
Język: hindi

Dear Zindagi jest drugim filmem w reżyserskiej karierze Gauri Shinde, która debiutowała pięć lat temu produkcją English Vinglish. Ten projekt z 2012 roku, koncentrujący się na stereotypowych kwestiach życia indyjskich kobiet, stanowił wielki come back Sridevi. Teraz, po tych kilku latach od tamtej premiery, Shinde znów sięga po – w dalszym ciągu aktualne – zagadnienie miejsca kobiet we współczesnym społeczeństwie. Na plan pierwszy wysuwają się marzenia, pragnienia i plany młodych, wyzwolonych dziewcząt. W tym wypadku fabuła skupia się na jednej z nich, która stanowi niejako reprezentatywny przykład. Jest głosem, według którego rola kobiety nie ogranicza się tylko do wejścia w związek małżeński i powiększenia rodziny. Poruszone zostają tutaj również jeszcze inne problemy takie jak: trudności w relacjach damsko-męskich, czy brak porozumienia z najbliższą rodziną.

Postawiłam wszystko na jedną kartę, włączając ten film po ostatnim niewypale, jakim był dla mnie Fan. Czy byłam skuszona jakimś mniej lub bardziej znanym aspektem tej produkcji? Raczej nie. Czy w swoim wyborze kierowałam się wspomnieniem krzyczących nagłówków stron internetowych o ponownej współpracy pary Kajol-Shahrukh? Nie sądzę. Zatem dlaczego znów wytypowałam do seansu kolejny głośny, choć zeszłoroczny tytuł z aktorem w roli głównej? Nie wiem czy ktokolwiek spodziewa się takiej odpowiedzi, ale … chciałam po prostu mieć za sobą ewentualny zawód. O czasie straconym trudno mówić w przypadkach filmografii Khan’a. Chociażby dlatego, że samego aktora naprawdę przyjemnie ogląda się na ekranie. Jego aktorskie wybory to już inna sprawa. Zdradzę Wam jeszcze, że w założeniu ten tekst miał nie powstać. Ostatecznie jednak Dilwale okazało się na tyle znośne (a nawet inspirujące), że w tej o to chwili możecie go przeczytać.