Qissa: The Tale of a Lonely Ghost (2013)

Reżyseria: Anup Singh
Występują: Irffan Khan, Tilotama Shome, Tisca Chopra
Premiera: 20 lutego
Czas trwania: 110 minut
Język: pendżabski

Indie. Rok 1947. Umber Singh – ojciec trzech dziewczynek – obsesyjnie pragnie mieć syna. W momencie, gdy żona rodzi mu kolejne dziecko wmawia on wszystkim, że kobieta urodziła chłopca. Kanwar dorasta nie mając świadomości, że jest zupełnie inaczej. 

Qissa zadebiutował na wielkim ekranie podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Toronto pięć lat temu. Ta produkcja, będącą efektem współpracy indyjsko-zachodniej, została również wyróżniona nagrodą NETPAC (najlepszy azjatycki film festiwalu). Tak jak sugeruje podtytuł opowieść utrzymano w klimacie baśni. Dobrze napisany scenariusz i świetnie zagrane role Irffana i Tilotamy sprawiają, że całość ogląda się z zainteresowaniem. Surowość scenografii i realizm wymieszany z fantazją, nadają przedstawianej opowieści ludyczny charakter. Zaś samo przesłanie pokazuje jak obsesyjne pragnienie jednej osoby, może zniszczyć życie pozostałych istnień. Film zapada w pamięć, choć na próżno szukać tu wartkiej akcji. To prosta oraz odrobinę liryczna podróż po zakamarkach duszy.

Reżyseria: Omung Kumar
Występują: Sanjay Dutt, Aditi Rao Hydari, Sidhant Gupta
Premiera: 22 września
Czas trwania: 135 minut
Język: hindi

Omung Kumar zadebiutował, rolą reżysera, cztery lata temu filmem Mary Kom. W 2016 roku zrealizował drugi projekt, którym był Sarbijt z Asihwaryą Rai i Randeepem Hoodą. W zeszłym roku również nie pozwolił widzom o sobie zapomnieć. Do Bhoomi postanowił zaangażować, nie widzianego, na wielkim ekranie, od trzech lat Sanjaya Dutta i Aditi Rao Hydari (znaną choćby z London, Paris, New York – partnerował jej tam Ali Zafar).  Z perspektywy czasu stwierdzam, że Omung Kumar miał utrudnione zadanie. Tuż obok jego filmu pojawiły się w 2017 roku jeszcze dwa inne, o podobnej problematyce. Mowa oczywiście o Mom i Kaabil. W obu treść oscyluje wokół gwałtu oraz zemsty na oprawcach. Ravi Udyawar (Mom) swoją główną bohaterką uczynił matkę, dokonującą zemsty na gwałcicielach swojej córki. Sanjay Gupta (Kaabil) totalnie odwrócił sytuację, umieszczając gwałt w jednym kontekście z romantyczną historią.

Reżyseria: Aneesh Anwar
Występują: Jayasurya, Honey Rose, Vineeth
Premiera: 22 maja
Czas trwania:
Język: malajalam

Choroba ukochanego dziecka to najgorsze, co może spotkać rodziców. Towarzyszy im smutek i bezsilność. Swój gniew kierują ku jakiemuś wyższemu bytowi. Nieustannie zadają sobie pytania, na które, tak naprawdę, rzadko kto potrafi odpowiedzieć. Litry wylanych łez oraz rozpaczliwe pragnienie uratowania życia pociechy, pchają rodziców do podjęcia desperackich działań. Nie można się temu dziwić. W końcu to krew z krwi. Często upragnione dziecko, będące owocem wielkiej miłość.

Reżyseria: AR Murugadoss
Występują: Sonakshi Sinha, Konkona Sen Sharma, Anurag Kashyap
Premiera: 2 września
Czas trwania: 136 minut
Język: hindi

Policja jest instytucją zaufania publicznego, zaś jej funkcjonariusze mają stać na straży prawa i porządku. Jednym z jej podstawowych celów jest ochrona obywateli oraz ściganie sprawców przestępstw. Co jednak, kiedy ci którzy mają strzec schodzą z posterunku? Co, jeśli za nic mają oni dobro społeczne, zasady moralne i rozkazy przełożonych? W Akirze zostaje widzowi przedstawiona właśnie tego typu sytuacja. Z jednej strony mamy policjantów, którzy minęli się z powołaniem. Z drugiej jednostkę zmuszoną do walki o własne życie. Starcie tych dwóch silnych przeciwników będzie bardzo zaskakujące.

Jutro Walentynki. Można lubić lub nie. Obchodzić bądź nie. Mniejsza o to… Zaprzeczyć jednak nie można, że jest to jeden z najsympatyczniejszych dni w roku. Być może w tym dniu miłość jest nazbyt eksponowana. Zaś niektórych jej nadmierne okazywanie może razić. Trzeba jednak przyznać, że dla wielu par jest dniem, w którym można w wyjątkowy sposób (inny niż zazwyczaj) okazać ukochanej osobie miłość. Ten dzisiejszy post chciałabym poświęcić na zbudowanie walentynkowej atmosfery. Dlatego też przedstawiam Wam moją dziesiątkę najlepszych duetów muzycznych.

*   *   *

Reżyseria: Sankalp Reddy
Występują: Kay Kay Menon, Rana Dagubbati, Atul Kulkarni, Taapsee Pannu
Premiera: 17 lutego
Czas trwania: 125 minut
Język: hindi/telugu

Filmy, przedstawiające dwa wrogie sobie obozy, niemalże zawsze są produkcjami stronniczymi. Ci którzy tworzą tego typu projekty najczęściej też  gloryfikują jedną stronę, jednocześnie zwracając przy tym uwagę na podły charakter oponenta. Takie uchwycenie tematu nie dziwi, nie zaskakuje, ale i nie zawsze dobrze wpływa na ostateczny odbiór filmu. Tak jest w przypadku The Ghazi Attack (swoją drogą wiązałam ogromne nadzieje z tym tytułem). Albowiem mamy tutaj strony nastawione antagonistycznie, przepełnione wobec siebie nienawiścią oraz silną chęcią zniszczenia przeciwników. 

Reżyseria: David Dhawan
Występują: Varun Dhawan, Jacqueline Fernandez, Taappse Pannu, Salman Khan (gościnnie)
Premiera: 29 września
Czas trwania: 145 minut
Język: hindi

Po dwudziestu latach od premiery Judwaa David Dhawan stanął przed kamerą, by nakręcić kolejną, odświeżoną wersję, swojego hitu. W 1997 roku do głównych ról zaangażował naczelną klatę Bollywood, czyli Salmana Khana (razy dwa – nie koniecznie do zniesienia), Karisme Kapoor oraz  Vijalakshmi – znaną bardziej jako Rambha. W każdym razie oryginał nie robi wrażenia. Ani to było śmieszne, ani w żaden sposób atrakcyjne. W każdym razie Dhawan zdecydował, że do nowej wersji filmu zatrudni swojego syna (ach ten nepotyzm). Zaś rolę heroin odegrały: Jacqueline Fernandez oraz Taappse Pannu. Podobnie jak dwadzieścia lat temu zobaczymy w filmie Anupama Kher’a. Tym razem jednak nie w roli policjanta, a szanownego tatusia.

Reżyseria: Madhur Bhandarkar
Występują: Kareena Kapoor, Arjun Rampal, Randeep Hooda, Shahana Goswami
Premiera: 21 września
Czas trwania: 150 minut
Język: hindi

Show-biznes – przemysł rozrywkowy. Prężnie działające przedsiębiorstwo, którego celem jest zarabianie pieniędzy, poprzez zapewnianie rozrywki. Rządzi się swoimi twardymi regułami gry. Wiele słyszy się o jego kulisach. Ile z tych rzeczy jest prawdą trudno powiedzieć. Tak naprawdę poznać go można tylko, dzięki staniu się jego częścią. Mhadhur Bhandarkar w Heroine zabiera widza w kuluary świata, którym rządzą mężczyźni, sława, oraz pieniądze. Jest to rzeczywistość przede wszystkim okrutna, niszcząca słabych, wymagająca ogromnego poświęcenia, od tych, którzy pragną być jego częścią. 

Mom (2017)

Reżyseria: Ravi Udyawar
Występują: Sridevi, Nawazuddin Siddiqui, Akshaye Khanna
Premiera: 7 lipca
Czas trwania: 146 minut
Język: hindi

Devki nie jest biologiczną matką Aryi, jednakże darzy ją uczuciem tak silnym, jakim tylko matka potrafi. Mimo że dziewczyna w pełni jej nie zaakceptowała to kobieta nie poddaje się w walce o miłość przybranej córki. Ta walka przybiera na sile w momencie, kiedy Arya zostaje zgwałcona. Sąd uniewinnia oskarżonych mężczyzn, argumentując wyrok brakiem wystarczających dowodów. Devki postanawia na własną rękę wymierzyć sprawiedliwość. 

„… bo Bóg nie może być wszędzie” – te słowa mogłyby stanowić ukoronowanie tego filmu. Sridevi ostatni raz widziana była na wielkim ekranie w 2012 roku w English Vinglish. W tym roku znów, po długiej nieobecności, przypomniała o sobie widzom rolą matki targanej niewyobrażalnymi uczuciami gniewu oraz bólu. Mom oscyluje wokół problematyki cały czas aktualnej, bowiem zbiorowych gwałtów. Sama fabuła skupia się może nie tyle na samej ofierze – tym co czuje, czy do jakich zmian doprowadziło tak traumatyczne przeżycie jej psychikę, co na tym do czego może popchnąć najbliższą ofierze osobę brak jakiejkolwiek reakcji ze strony wymiaru sprawiedliwości. Dobry scenariusz jest gwarantem świetnej historii – i tak tu mamy. W obsadzie Sridevi, też dawno nie widziany przeze mnie Akshaye Khanna oraz nie do poznania Nawazuddin (brawa dla charakteryzatora). Najciekawszą postacią jest oczywiście tytułowa mama, zaś najmniej ciekawą komisarz policji (bezbarwny, niemalże do końca niewzbudzający żadnych emocji). Dwie bardzo dobrze zbudowane części. W pierwszej pokazanie relacji na linii – macocha-pasierbica, gwałt i proces sądowy. W drugiej części atmosfera nieco już gęstnieje i dochodzi do finalnej zemsty. Uczucia targane tytułową bohaterką są motorem napędowym akcji. To one wywołują ciąg przyczynowo skutkowy. Gwałt jest skutkiem upokorzenia, jakiego (w jego mniemaniu) doznał jeden z oprawców. Gwałt jest też przyczyną zemsty, jaka spotkała katów. Szczerze polecam.