Młodość to niezwykle uprzywilejowany wiek. Ludzie w tym okresie muszą się wyszaleć, poczuć smak wolności oraz zabawy, bowiem po wkroczeniu w dorosłość priorytety się zmieniają.  Przez większość społeczeństwa (jak nie całe) jest to akceptowalne, bo jak nie teraz, to kiedy…? Życie człowieka ma swoje etapy. Narodziny, dzieciństwo, szkoła początkowa, szkoła średnia, studia. Po studiach praca, jeśli ma się pracę, myśli się o założeniu rodziny, wzięciu kredytu i bujaniu się z nim przez następne 30 lat. Macie prawo napisać mi w komentarzu, że generalizuję i w sumie to tak jest. Bardzo upraszczam ten obraz, jednak na podstawie czegoś go sobie wykreowałam. Obserwuję co się dzieje, czytam prasę, oglądam wiadomości, słucham moich znajomych – po prostu wyrabiam sobie opinie, dochodząc do wniosku, że właśnie tak wygląda życie przeciętnego Kowalskiego, a nawet i Kulczyka. Normalne, proste marzenia o rodzinie i stabilizacji. Spoko – co kto lubi!

Magiczne sztuczki, czary , zaklęcia i uroki. Ludzie od wieków mają w sobie potrzebę zgłębiania pewnych rzeczy, doświadczania nowych zjawisk za pomocą zmysłów. Większość z nich traktuje magię jak zwykłą rozrywkę, ociekającą trochę banałem. Już od dziecka buduje się w jednostce obraz magika, wyciągającego królika z kapelusza. To chyba najpopularniejszy stereotyp w tym 'zawodzie’. Ci, którzy siedzą w temacie bardziej, bądź z czystej ciekawości lubią od czasu do czasu zerknąć na magiczne wybryki najlepszych z najlepszych, wiedzą, że magia, jaką oni uprawiają przewyższa tę cyrkową.  Popularnie zwykło dzielić się magię na białą oraz czarną, co ma ogromny wydźwięk w obecnej popkulturze. Harry Potter, Władca Pierścieni, w literaturze klasycznej Mistrz i Małgorzata Bułhakowa, a z rodzimego podwórka Wiedźmin Andrzeja Sapkowskiego. Tak wyliczać można jeszcze długo, bowiem temat magii w szeroko pojętej kulturze stanowi spory materiał badawczy dla tego, kto zechce się nim zająć (ktoś przypadkiem nie stoi przed wyborem tematu pracy dyplomowej?  ). Z magią w kinie hindi miałam już do czynienia, chociażby przy Guzaarish. W przypadku Ek Thi Daayan widz nie tylko obcuje z praktykami czynionymi przez sztukmistrza. Coś co z pozoru wygląda niewinnie i sprawia wrażenie przedniej zabawy, w rzeczywistości ma głębszą przyczynę. Szukać jej wypadałoby raczej w magii, gdzie pierwsze skrzypce grają siły zła – demony, diabły i czarownice.

Reżyseria: Boban Samuel
Występują: Kunchacko Boban, Biju Menon, Niveda Thomas
Premiera: 17 stycznia
Czas trwania: 156 minut
Język: malajalam

W 1989 roku swoją premierę miała amerykańska komedia kryminalna, wyreżyserowana przez Neila Jordana (Wywiad z wampirem, Ondine) – We’re No Angels. W głównych rolach wystąpiły jedne z największych gwiazd Hollywood: Robert DeNiro (Ulice nędzy, Chłopcy z ferajny), Sean Penn (21 gramów, Obywatel Milk) oraz Demi Moor (Uwierz w ducha). Fabułę można streścić w jednym zdaniu – dwóch zbiegłych więźniów znajduje schronienie w klasztorze, udając poczciwych księży. Piszę o tym nie przypadkowo. Okazuje się bowiem, że Romans (Rzymianie) jest produkcją inspirowaną, tą właśnie komedią. To też z resztą tutaj widać. Nie chodzi mi o fabułę, ale styl. Całość jest prosta i nieco sztampowa, aczkolwiek dzięki inny realiom życia, naprawdę fajnie się to ogląda.

Reżyseria: Pawan Wadeyar
Występują: Yash, Kriti Kharbanda, Ananth Nag
Premiera: 19 lipca
Czas trwania: 144 minuty
Język: kannada

Komedie romantyczne (zaraz obok dramatów) jako gatunek są jednym z moich ulubionych. Nie wstydzę się tego. Lubię się pośmiać, wzruszyć i śledzić trudne losy zakochanych. Wśród wielu tworów filmowych, które powstają co roku, nie tylko w Indiach, trudno wybrać coś, co nie będzie ocierało się o banał. Komedia romantyczna ma widza (mnie) bawić, wycisnąć łzy w odpowiednim momencie, zwyczajnie pozostawić go w dobrym nastroju. Jeśli chodzi o Googly to te trzy założenia zostały w stu procentach spełnione. Reżyser, Pawan Wadeyar, w 2013 roku zaprezentował publiczności swój trzeci, jak dotąd projekt. W roli głównej Yash oraz Kriti Kharbanda. Aktor debiutował w kinie kannada filmem Jambada Hudugi, w 2007 roku. Dotychczas wystąpił w 13 dużych produkcjach (nie licząc cameo). Kolejnym obrazem, w którym będzie można go oglądać będzie Gajakesari (pisałam o nim już na Facebooku). Natomiast Kriti występuje i w filmach telugu, i kannada. Na koncie ma ich już dziesięć. W tym gościnny występ w Ala Modalaindi (2011).