Sądzę, że film, o którym dzisiaj napiszę jest większości osób dość dobrze znany. Jeśli ktoś nie widział, to pewnie obiło mu się, co nieco o uszy. Z tego co pamiętam, na początku boomu na Bollywood, dołączony był do jednej z gazet. Wspomnienie wcześniejszych ról Kareeny zrobiło swoje i Chameli znalazła swoje miejsce na półce. Właśnie! Tylko znalazła … Przez kilka lat pudełko leżało i kurzyło się, szeroko omijane zarówno przeze mnie, jak i moją mamę. Dlaczego? Teraz trudno mi powiedzieć – swoje chyba zrobił mało zachęcający opis, zwiastujący wyważoną, może nawet momentami, mocno liryczną historię. A na samym początku przygody z kinem hindi chodziło, przede wszystkim, o śmiech, zabawę oraz chwytające za serce opowieści.

Idąc za ciosem wzięłam się za obejrzenie kolejnego filmu, w którym zagrała Sushmita. Wyboru postanowiłam dokonać między dwoma. Mianowicie albo Chingaari, albo Samay. When Time Strikes. Za pierwszy jakoś nie mogę się zabrać, aczkolwiek wiem, że kiedyś przyjdzie czas, aby go w końcu zobaczyć. Natomiast zainteresowanie drugim, obudził we mnie plakat. Sushmita (w pierwszej chwili nie poznałam, że to ona) z bronią…? Czemu nie!