Bipasha Basu – Kino Indyjskie

Abbas-Mustan, Akshay Kumar, Amitabh Bachchan, Bipasha Basu, Deepika Padukone, John Abraham, Kareena Kapoor, Katrina Kaif, Lara Dutta, Madhur Bhandarkar, Rani Mukherjee, Saif Ali Khan, Sanjay Leela Bhansali

{5/2014} Przegląd Filmowy

17 lutego, 2014 przez BlueRose 4 komentarze

Corporate (2006)

Reżyseria: Madhur Bhandarkar
Występują: Bipasha Basu, Kay Kay Menon, Minissha Lamba, Raj Babbar, Rajat Kapoor
Premiera: 7 lipca
Czas trwania: 142 minuty
Język: hindi

#Krótko! Film szczerze polecam (nie tylko fanom Bipashy lub twórcy takich produkcji jak Page 3, czy Fashion). Corporate to bowiem ciekawa propozycja, poruszająca temat pracy w korporacji. Całość ukazuje fałsz, obłudę, hipokryzję i pragnienie dominacji na rynku sprzedaży. Nieustanna rywalizacja oraz chęć zysku prowadzi do upadku człowieka, a potem do tragedii. Choć głównym bohaterom można, a wręcz ma się pełne prawo, coś zarzucić, trudno im nie współczuć. W końcu to oni zapłacili najwyższą cenę za walkę na najwyższym szczeblu.

Kontynuuj czytanie

Czas czytania: 3 min

2005, 2011, 2013, Bipasha Basu, hindi, Kainaz Motivala, Nawazuddin Siddiqui, Urmila Matondkar, Vikram Bhatt

{4/2013} Przegląd Filmowy

22 grudnia, 2013 przez BlueRose 4 komentarze

Horror Story (2012)

Reżyseria: Ayush Raina
Występują: Karan Kundra, Nishant Malkani, Ravish Desai, Hasan Zaidi, Aparna Bajpal
Premiera: 13 września
Czas trwania: 91 minut
Język: hindi

Bardzo rzadko sięgam po horrory, a po te indyjskie jak dotąd nie miałam okazji. Jednak z racji przygotowywania tego, bądź co bądź, tematycznego wpisu, postanowiłam zacząć od obejrzenia tego filmu. Trochę naczytałam się o tym, że indyjskie produkcje z tego gatunku, na ogół częściej widzów śmieszą, aniżeli autentycznie przerażają. Dlatego do Horror Story podeszłam bez większych nadziei, nastawiona na coś niezwykle naiwnego. Początek standardowy … wprowadzenie do akcji, zarys sytuacji, opowieść o hotelu, w którym giną ludzie, dyskusja o tym, że przecież „duchów nie ma”, czyli nic nowego. Przez pierwsze pół godziny nudziłam się jak mops, ale w chwili pojawienia się pierwszego trupa (jakkolwiek okropnie to teraz brzmi) moja ciekawość wzrosła. I o dziwo z każdą minutą poziom strachu także się zwiększał. Oczywiście, pojawiają się chwyty znane z innych horrorów – drzwi, które się same zamykają; radio, które gra, mimo braku baterii, upiór przybierający postać jednego z bohaterów. Mi to wszystko nie przeszkadzało. Zdecydowanie na plus atmosfera filmu, czyli w tym wypadku: szepty, cichy śpiew, dobiegający znikąd, krzyki, od których włos się jeży na głowie, gra aktorska i scenografia. Ostatnie 20 minut przesiedziałam zakrywając ręką usta, żeby nie krzyknąć i obudzić śpiących domowników. Słowem – podobało mi się 🙂

Kontynuuj czytanie

Czas czytania: 4 min