Dzisiaj miała pojawić się recenzja pewnego filmu, ale uznałam, że warto zakończyć ten rok piękną, okrąglutką liczbą. Mianowicie, ostatnia recenzja, Umrao Jaan. Burzliwe losy pięknej kurtyzany, ma numer dwudziesty. Nie należę do osób przesądnych, ale magia liczb i numerologia jest mi bliska. Jestem numerologiczną ósemką i jestem z tego dumna (opis mojego charakteru zgadza się w 100 %)   😀 W każdym razie postanowiłam, że na tym blogu, jak i na drugim, zamykam rok symbolicznie. Tutaj 20, tam 60. Przechodząc do meritum sprawy. W tej notce zaprezentuję Wam najbardziej wyczekiwane przeze mnie filmy przyszłego roku. Z każdym z nich wiążę ogromne nadzieję. Liczę na to, że wzbudzą we mnie mnóstwo przeróżnych, miło by też było, gdyby skrajnych, emocji. Nie będę miała też nic przeciwko, jeśli na kilku ukażę swoją wrażliwszą stronę mej osobowości i po prostu, tak po ludzku, się wzruszę – oby tylko nikt tego nie zobaczył 😛

Koniec każdego roku to czas podsumowań, rozliczeń, tworzenia rankingów przez popularne portale internetowe. Dlatego, by urozmaicić bloga rozpoczynam akcję z wpisami TOP 10! podczas, której będę wybierała ulubioną dziesiątkę na wybrany przez siebie temat. Jeśli ktoś ma ochotę się przyłączyć zapraszam. Będzie mi bardzo miło 🙂

Dzisiaj topic prosty i uwielbiany (chyba) przez wszystkie kobiety! Damskie stroje prosto z z czerwonego dywanu. Już zacieram rączki, by pokazać Wam co w tym roku mnie najbardziej urzekło oraz, które stylizacje zapadły mi w pamięć 😀

Jestem ciekawa co myślicie o duecie Abhisheka i Aishwaryi. Lubicie ich? Dostrzegacie między nimi chemię? Czy ta para potrafi wbić Was w fotel, wycisnąć łzy lub rozbawić do bólu? Kto czyta mój blog wie, że z panią Bachchan mam ogromny problem. Jako człowiek jest mi obojętna. Wiem, że robi dużo dobrego, wspiera przeróżne fundacje, spotyka się z chorymi i jest częścią wielu szczytnych projektów. Jednak jako aktorka jestem do niej negatywnie nastawiona. Nie rozumiem jej fanów, którzy zachwycają się jej, krótko mówiąc, talentem aktorskim. Porównując produkcje z lat, w których zaczynała z rolami począwszy od 2008 roku aktorka zrobiła duży postęp. Jej pierwsze role charakteryzują się sztucznością, mimika jest przesadzona i nienaturalna. Oczywiście zdarzyły się wyjątki (np. Hum Dil De Chuke Sanam).